I Kongres Stowarzyszenia (2006)

I Kongres, który był zwieńczeniem pierwszej kadencji działalności Stowarzyszenia, odbył się 19 sierpnia 2006 roku w Lubaczowie.

W „Apelu I Kongresu” Stowarzyszenie zwróciło się do pokoleń młodych Polaków, aby uchronić od zapomnienia, zniekształcania czy też wymazywania z kart historii rzeczywistych faktów. Aby pamiętać o grobach tych, którzy odeszli na wieczną i świętą wartę. Aby historia heroizmu i martyrologii Pokolenia Wojennego II wojny światowej nie została nigdy zapomniana. Podkreślono, że cele te stają się szczególnie istotne wobec zagrożeń bytu Narodu Polskiego, jakimi są zatracania ludzkich i narodowych wartości, dominacja „władzy” pieniądza i społeczne wyobcowanie, zanik patriotyzmu i brak myślenia kategoriami Państwa.

 “Apel” podkreśla, że pierwszym ewidentnym w Kraju od 1989 roku, aktem sanacji patriotyzmu były – z inicjatywy Prezydenta RP Pana Lecha Kaczyńskiego – obchody 60-tej rocznicy Powstania Warszawskiego. Wici patriotyzmu winny płonąć w całej Polsce wszystkimi barwami polskich dróg, jakie z różnych stron świata prowadziły do wolności Ojczyzny.

 “Apel” konkluduje, że Polacy jako Naród uwikłany w bezlitosne tryby historii muszą być mądrzy mądrością naszych Ojców i Dziadów – Polakow, wywodzących się z różnych formacji i ugrupowań – zarówno Tych z frontów Września 1939 Roku, jak i Tych z Armii Generała Władysława Andersa, z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz Tych z Armii Generała Zygmunta Berlinga; zarówno Tych z partyzanckiej konspiracji Armii Krajowej i podporządkowanych Komendzie Głównej AK Narodowych Sił Zbrojnych, jak i Tych z Batalionów Chłopskich, z Gwardii Ludowej PPS oraz z Gwardii i Armii Ludowej; zarówno Tych z hitlerowskich obozów koncentracyjnych, Tych z łagrów radzieckich, jak i Tych wywiezionych z Polski do robót przymusowych.

Logo Stowarzyszenia z krzyżami symbolizującymi wszystkie nurty kombatanckie z ostatniej wojny, tj. od lewej – Krzyż Walecznych ( jednostki Wojska Polskiego), Krzyż Partyzancki (ugrupowania partyzanckie ), Krzyż Więźniów Politycznych (więźniowie obozów hitlerowskich i lagrów radzieckich)

Dziś o idee integracji polskiej narodowej wspólnoty trzeba wśród Polaków walczyć, albowiem ta dziejowa konieczność  bądź nie jest zrozumiana, bądź  jest lekceważona. W Polsce na konieczność integracji środowisk Polskich Kombatantów wskazuje Polakom przyjaciel naszej Ojczyzny – Ambasador Stanów Zjednoczonych Pan Victor Ashe. On to z okazji Dnia Kombatanta RP – 1 września 2006 roku – w swej rezydencji w Warszawie wydał przyjecie, zapraszając wszystkich Polskich Kombatantów odznaczonych Krzyżem Wojennym Virtuti Militari bez względu na ich formacje i orientacje polityczną zarówno podczas wojny, jak i dziś. Swym pięknym czynem Ambasador Ashe wprawił jednych Rodaków w zachwyt, innych w zakłopotanie. Stowarzyszenie Spadkobierców Polskich Kombatantów II Wojny Światowej z tej lekcji wyciąga konstruktywne wnioski.

Funkcje Pełnomocników Stowarzyszenia Spadkobierców Polskich Kombatantów II Wojny światowej w USA, powierzono paniom: Krystynie Teller – redaktor naczelnemu i wydawcy polonijnego pisma  “POLISH NEWS” i portalu: www.polishnews.com  oraz Antoninie Sułkowskiej z Chicago.

—–

/materiał opracowany na podstawie informacji opublikowanych na stronie internetowej http://www.polishnews.com/historia-history/historia-polskipolish-history/443-stowarzyszenie-spadkobiercow-polskich-kombatantow-ii-wojny-wiatowej-w-imi-wspolnej-ojczyzny-jednocz-potomkow-polskich-kombatantow-ii-wojny-wiatowej/