75. Rocznica Bitwy pod Le’Garde
17.06.2015r. minęła 75. Rocznica Bitwy pod Le’ Garde – ostatniej bitwy w wojnie francusko-niemieckiej 1940 roku. Tradycyjnie już Stowarzyszenie Spadkobierców Polskich Kombatantów II Wojny Światowej tę rocznicę uczciło udziałem pocztu sztandarowego w uroczystości pod Pomnikiem Bitwy Le’Garde przy ulicy Grenadierów w Warszawie. W tym samym dniu odbyły się centralne uroczystości we Francji w Le’Garde, na jakie zaproszona została delegacja Krajowego Związku Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie na czele z Prezesem Włodzimierzem Cieszkowskim.
Była to bitwa znamienna, ostatnia w tej kampanii, kampanii z jaką Polacy wiązali swe wielkie nadzieje na zwycięstwo nad Niemcami, a tym samym na zmianę losu Polski. Po raz drugi po Wojnie Obronnej 1939 roku Polacy doznali zawodu po uprzednim niespełnieniu zobowiązań sojuszu wojskowego Polski z Francją. Tym razem był to zawód ostateczny, o ile bowiem we wrześniu 1939 Francja musiałaby walczyć nie w obronie własnej lecz polskiej wolności, to w 1940 roku Francja nie poszanowała godności własnej. Armia Francji złożyła przed Wehrmachtem broń. Powołany proniemiecki rząd w Vichy uznał, że cena walki o wolność państwa francuskiego nie jest warta wobec „korzyści”, jakie nieść może uległość wobec wroga. Godność Narodu Francuskiego obronił młody Generał Charles de Gaulle.
Polskie Siły Zbrojne uczestniczyły w czasie całej kampanii francusko-niemieckiej i dały dowód niezbity, że Polacy nie zdradzają i mogą być wzorem waleczności nieugiętej. W bitwie pod Le’Garde uczestniczyła 1. Dywizja Grenadierów i walczyła do końca. Mimo ostatecznej kapitulacji formacji francuskich, 1. Dywizja Grenadierów Polskich Sił Zbrojnych broni nie złożyła lecz – aby walczyć nadal – ewakuowała się na Wyspy Brytyjskie. Premier Rządu i Wódz Naczelny Wojska Polskiego na Obczyźnie Generał Władysław Sikorski jednoznacznie wyrażał i symbolizował postawę Narodu i Żołnierza Polskiego.
Dla potomnych z każdego wydarzenia historii, także z dziejów II wojny światowej, wypływają pouczające wnioski. Do młodych polskich pokoleń należy ocena postaw naszych Przodków, także z wydarzeń cezury kampanii francusko-niemieckiej 1940 roku. Czy należało walczyć czy też uznać, że walka nie ma sensu? Czy zatem w 1939 roku władze Rzeczypospolitej Polskiej zachowały się godnie, czy też należało przyjąć „opcję niemiecką”, jak dziś twierdzą niektórzy rewizjoniści historii ojczystej?
W każdym okresie historii ocena własnego narodu jest prawem rozsądzania decyzji politycznych włodarzy państwa…